چکامه های سوررئال
شعر سوررئال و سپیدچکامه های سوررئال
شعر سوررئال و سپید* انحناء
در نخستین چشمک خورشید
داس شب گندمم را چید
روی برگ پیالۀ باران
مثل چیزی شبیه یک وجدان
خیره در غلظت خون ریخت
تنبلی روی صندلی بدریخت
مزۀ مأنوسِ منجمد هر بار
سرخ می چسبد گوشۀ دیوار
در هنوز نجوم چشمانم
ناز شست ات نعنایی
۲۵۸۰٫۴٫۴
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد