چکامه های سوررئال

شعر سوررئال و سپید

چکامه های سوررئال

شعر سوررئال و سپید

* سایبان


از چین های پوست تنم
بالاخره برگ ها می افتند
صحبت از چه بود
کجا بودم؟
درخت، رودخانه...

همه چیز  می لرزد

۹۹٫۹٫۲۲

* طهورا

شمع را که روشن کنی
مخروطِ عشق می چــــکم
بی کـــسره
همه شـــهد
جُرعه ای استفراغِ طـــــــهورا
بــــی مست همه ســــیاه!
شعله ها در تعجب اند
گُل ها کافور
پروانه ها گناه
گنجشک ها یاقوت اند
بهـــار... طاووس
تیک تاک ها مرده اند
همیشه سرشارم
یک تـــــکّه از تو

بی نجابت از من!
۹۷٫۱۰٫۵

* برنز



خیلی ساده بگویم :می ترسیدم

داستان تو راحتم نمی گذاشت

نوکِ زبان، میانِ لب هیچ چیز نگفت:...

و من آسیبی بیش نبودم




* قلب

 


۹۹٫۸٫۳۰