* بی خورشید

توبره بر دوش...

در لباس دلقکی خوشحال 

مرا به پرنده ای فروخته اند

کیست که چنین باشد

اغوا شده با شفقتی حقیر!

۹۹٫۱۲٫۲۷

* گربۀ قطبی

سرما بر دوش 

بی که لب جُنبد

علف به صلح آمده بود و چلچله در شکاف می تابید

شِکلک مرا بخوان...

شهیدی در قاب!

 ۱۴۰۰٫۱٫۷

* به رسم دیو

نه از میل ما

به امر مطاع

ملیجک در گلدان نقره می شاشد

بیهوده پروام مقدّر است

مثل ماهی لیز...

گلوله می شوم در آب!

۴۰۰٫۱٫۴

* غبار

سپیدم و سیاه

در لاپیِ زرد و آبی و گناه

تا هیچ اشاره ای در مزاج عشق

شفیره های دیو

زادۀ طلا...  

۱۴۰۰٫۱٫۴