چکامه های سوررئال

شعر سوررئال و سپید

چکامه های سوررئال

شعر سوررئال و سپید

* آخرین پیام

از نیمرخِ کوکب های قرمز
آخرین پیامت را خواندم
یک شب صیقلی با قایقی سفید
یعنی: به لطف عشق تو کسی پاسخم را نمی دهد


۱۴۰۰٫۵٫۵

* سوناتی برای یک دوست

سلام رفیق 

بعضی پرنده ها نازن 

بعضی نگاه ها نازن 

بعضی صداها و بعضی قهر ها نازَن


نازها، بی نهایتند

۱ ، ۲ ، ۳

بشمار و بشمار 

تا تموم دلت پُر از ناز بشه


آره رفیق

بعضی رفیق ها هم نازن 

مثِ آهنِ تفتیدۀ انتقام 


اصن ...

انتقام ها نازن 

خیانت ها 

بعضی زهر ها

بعضی دروغ ها

و بعضی شکستن ها هم نازن


رفیق من 

ای دهانهٔ غار حرای من 

وقتی پرستوهای اسفندی بهار مُرده اند

تو را پنهان پرستیدن، ناز است


۹۶٫۱٫۲


تابلو: زوج سالوادور دالی با سرهای پر از ابر







* کوزت

عشق سنگم می زند تا قیامت می شمارم ای زلیخا مرد باش
شاینده زیبا

آه...
آزمندم آرزو را
گوهرِ همزادِ پنهان
در وقارِ شیریِ کردارِ شهوت
شور و نوشاکِ فرحناک

آتشم را باغِ شعری
صبح خورشید را کند رنگ
لذّتم را بی بهانه
فرصتِ شادی مهیّاست
خواب های  قهوه ای، عریان وناآرام
همجوارِ دامنِ رقاصه ای مجنون می رقصد

ساقهٔ کاه
مزّهٔ آبِ گوارا
با هجومِ آفتی پیوسته زیبا
نیک و بد را در جنونِ بذرِ خاری
زرد
افشاند

اخم ها تُند
جیغِ کُندِ چوبهٔ دار
چنبرِ هولِ هوس
کشدار و غول آسا
اشتباهی مستمردر خطِّ انکار
دست و پا می زد

چشمه ها
حتّا درختان
سبزه های ابرِ گریان
آن خَزَر
کارونِ شب ها
شهر اوباشِ کِرا...
در بسترِ بدخانه می شُست؟

ای عزیزان
اینک از عشق ساقیم من
اهلِ آبم در تنِ خاک
بنگرید...
خرما دلان شیرِ دلیران
از تگِ جان مستِ اویم
پُر ز رَنگم
در غروبِ تشنه ای
آمد...
فریبا

ای زلیخا مرد باش...
عشق سنگم می زند تا قیامت می شمارم

 ۹۶٫۱۱٫۱  تابلو : خود کشی اثر یاکوب شیکاندر