چکامه های سوررئال
شعر سوررئال و سپیدچکامه های سوررئال
شعر سوررئال و سپید* من با تو
من با تو می شوم...
ماه
تن
زن
من با تو می شوم...
اسب
داس
مرد
من با تو می شوم...
گُل
باران
شب
من با تو می شوم...
سرو
تفنگ
سنگ
من با تو می شوم...
خاک
دریا
رنگ
من با تو می شوم...
داغ
لب
و همۀ بوسه های درد!
۹۷٫۷٫۱۸
* الفبای راز
تو را که می غری دوستت دارم
صبح دوباره را اگر می خواهی
مرا بکش...
با دموکراتیک عشق
شکم های فریب
دن کیشوتی مریض
کیشو
کی
شششششوووو
مرا بکش...
می بینی...؟
تا تمسخر کشیده می شوم
یک بازی کور کننده
رفتن به همۀ راه ها
کلاه خود افسانه ای مامبرینو
یا لگن سلمانی
تو یوسفی
پیراهنت منم
مرا بکش...
سگ را هضم می کنم
ریشم را خار می کنم
وقتی نمانده است
با بس چشمانم لگن ها را جادو می کنم
تفریق محو می شود
روئینه های خشم می شکند
فضای وقیح منقار کلاغ به رؤیت نمی رسد
روزهای حیرت باد هنوز داغ است
چلچله خواهم شد
الفبای راز!
مرا بکش...
۹۸٫۴٫۱۲
* رُز سفید
در عفیفانه ترین بودن ها
با ریتمِ آبیِ نبضم ترانه می خوانم
سیاهی ها...
جهشِ برقِ عشقند
و
همه چیزِ عشق
یعنی:
هیـــچ!
* دانتون
حقیقتی...
رسیده است از درخت
در
نقطه های بی شمار
بچّه ماهی ها
بازگشت را نمی فهمند
تندتر از...
شتاب باله هایشان
زبانه های آتش ربوده اند
از
منزل مرگ
* طنز تلخ
این همه تاراج در سایه های من
لودگی نبوغ آسای کیست؟
تازیدن در طنز تلخ قریحه ام...
هس هس هر نفس
۹۸٫۲٫۱۲