* لیلیت

بلا هم وجود دارد

دلگیجه گرفته ام

سرم خالیست

۲۵۷۹٫۶٫۱۱

* آیین

ساعت کفن شد
صدای خوشٍ دوشیدن

۲۵۷۸/۲/۸

* سمت آب

سلطیه های حرص بی نظم و شلخته اند 

و برای گرگ حیثیتی نمانده  است

حالا میان درختانم 

حرف های الکی هم تمام شده 

هنوز یکساعت مانده دست سگ را بگیرم به خانه برم

۲۵۷۶٫۳٫۵

* ننگ

با زاویۀ تند الاغ ها...

ننگ ما از مردم عادی نیست یک عالم برجستۀ مذهبی را سفارش میدهم

۱۴۰۰٫۱۰٫۲۰

* دود

من های مقدّس به هیچ کار نمی آیند

جفت شدن با درام الهی...
فقدان آدمیت است در لرزه های اشک

۲۵۷۹٫۹٫۱۷

* حرا

از عزلتگاه خدایی منقوش 

بی وففه تکبیر می زنم

و حقیقت کشف می کند، هیچ حرمتی نبوده است

۲۵۸۱٫۱۰٫۱۷

* درد آب

در حریق باران

کنار کوه غلط

نرم و خاموش  لبۀ هستی نشسته ام

قصّۀ...

سیاه پری

سپید پری 

را سروده ام و دریا را

کبرِ درد

دردِ  آب

فریاد تر از خواب

فوارهٔ رویای تو بود و نبود

نه آنکه بیکس، که کس نبود

امّا تو رفتی و من یکّه می مانم

عمیق تر و صمیمانه تر از همیشه

با این تنهاییِ سنگین و زیبا

همین قدر که...

             سکوت

                خراب شود !

 ۲۵۷۶٫۱٫۱۳

*‌ هرزه گرد

اگر چنته ام را روی دایره  بریزم

واقعی تر از تهوّع، آزادیست!

از بدگمانی و نادانی وترس به تو اعتماد می کنم

امّا گوشۀ زمستان تغییری نمی کند

که گفتن...

تنها نیمی از حقیقت است

و سرانجام جز دروغ چیزی نگفته ایم

۲۵۷۶٫۱۰٫۱۹

* جابلقا

از بیداری رویاء آمیزِ چشمانی خشک...

میانِ شریان های کوچک و ظریف ُ در بدنم، جنگی وجود دارد

از هستی...

هیچ در آسمان نیست

جماعتی بی سروپا در ظلماتی بیرنگ می درخشند

چون شریران...

سعادتی سیاه به تقوایم بسته ام

و اقیانوس های جانم هراش هراش می شورند

۲۵۷۷/۱/۲۷

* عور

دمادم صبح است
هجوم شب، پریده رنگ

پرده های چشمانم خمارِ زهر

هر یک در حصارِ خویش

بازمانده از تیرِ شب

و سقف خانه ام...

به صدای بارش باران برهنه است

.

 ۲۵۷۶/۶/۱۶