* غبار

سپیدم و سیاه

در لاپیِ زرد و آبی و گناه

تا هیچ اشاره ای در مزاج عشق

شفیره های دیو

زادۀ طلا...  

۱۴۰۰٫۱٫۴

* درّه های اشک

برای جای خالی ات آهو نمی شوم به خیز

حذر حذر...

من راوی شعر از پیش سروده ام

۹۹٫۱۲٫۲۹

* هزار خس

در آب شیرین همه ماهی اند

با دشت های سبز، همه خرگوش

شور و زرد...

میوۀ خورشید!

۹۹٫۱۲٫۲۷

* گوش مروارید

یک کفش سرخ...

به هیچ وجه قاتل نیست

پس از دوئل این ردِّ پا را خوانده ای!

چند مروارید در گوشِ یک زن،

مختصاتِ عجیبِ این شعر است

۹۸٫۵٫۵

* کژدم

تو رنگ

تو چنگ

تو سنگ

بیگانه به تو می اندیشد

برای من عاشقانه می زنی

۹۹٫۱۲٫۲۱

* انقراض

در انقراض خاطراتم هرگز زندان کسی نبوده ام

عجب مدار...
سر به هواست دلم

۹۹٫۳٫۴

* خدعه

صادقانه می گویم

نه در باد نه در یاد

پای دیوارهای قونیه 

تو را در رگ شراب برهنه می نوشیدم

و در من هیچ قناعتی نبود

17 اسفند 1399

* بعثت

شفافی طعم و رنگِ بوی گل صوفی

و نشئۀ شراب سوما

چون اره از تنم بریده اند

تشهّدی بخوان برای من!

۹۹٫۱۰٫۱۴

* هجوم

جرنگ جرنگ...

مثل بوسه های خیزاب

پاهایشان را دور و بر ما می کذارند

با اندک غژ غژی به گوشت

در تاب خوردن و رفتن!

۹۹٫۱۱٫۱۹

* آل

با بوسه های آل

کک مان هم نمی گزد

قیژ قیژ...

ضجه های رکیک میدهم به گور

فوج دل/تنگی غروب مرا می کشد

بوی آل

بوی آل

قلب من چروک

 ۹۹٫۱۱٫۱۲