
بی خیالِ دیسکو
رنگ در رنگ
یک به یک شعر
رد می شوی می رقصم
انتزاعی شاید
ساعتی بی صدا
تا استفراغ صبح
با خیالِ دورِ خودم می رقصم
در غروبی قهوه ای
با اسمی دیگر
تا گوش فرود می آیی
من می مانم....
تو بگو بی بال با کس های منتظر
پروانه می رقصم!
اکستازی می اندازی توی سوپِ ابر
تمام قرمزها سبز
ای کاش...
پُستم کنی مُدرن!