چکامه های سوررئال

شعر سوررئال و سپید

چکامه های سوررئال

شعر سوررئال و سپید

*بوف



پاشیده  دَرهم
آشفته بی نظم
کوتاه و بی ارج
دلم را قانع مکن
بیزاری از هرچه هست
با یک آسمان اَذان
آن نمیدانم کجا...
مجهول ماندن است!
یک تِکّه خونِ داغ
برای توی واژه ها
با تیغ های نازک و بلند 
گوریده تا هُرْمِ استخوان
از هرآتشی...
 پ ری ش ان نمی شوم!




  ۹۶٫۶٫۲۹
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد